คิดให้นอกกรอบ (แรงจูงใจ : การคิดอย่างประดิษฐ์)
ณ เมืองเล็กของในอิตาลีแต่ก่อน เถ้าแก่เจ้าของกิจการเล็กๆ Lucia678 คนหนึ่งดันไปเป็นหนี้เป็นสินก้อนโตในวงจรเงินกู้ยืมนอกระบบสุดชั่วร้ายจากเจ้าหนี้แก่เขี้ยวลากดิน กระทั่งนำความดวงไม่ดีมาสู่บุตรสาวของตนเจ้าหนี้แก่ได้ยื่นข้อเสนออะไรบางอย่างให้กับเถ้าแก่ เป็นข้อตกลงให้ตัวเขาได้สมรสกับบุตรสาวเถ้าแก่เพื่อแลกเปลี่ยนกับการล้างหนี้สินทั้งปวง (ให้ตายเถิด เรื่องน่าแขยงแบบงี้ก็มีด้วย) ในความโชคร้ายยังพอเพียงมีหวัง เจ้าหนี้เฒ่ายังเปิดช่องให้ “ประเดี๋ยวฉันจะมีถุงผ้า 2 ใบให้หนูเลือกนะจ๊ะ ใบนึงมีก้อนกรวดสีดำ อีกใบนึงมีก้อนกรวดสีขาว หากหนูเลือกได้ถุงที่มีก้อนกรวดสีดำ หนูจึงควรสมรสกับฉัน แต่ว่าถ้าเกิดหนูเลือกได้ถุงที่มีก้อนกรวดสีขาว บุญบารมีระหว่างพวกเราก็จะไม่กำเนิด.. อ๋อ แล้วฉันก็ยังใจดีนะ เมื่อหนูเลือกถุงผ้านั้น หนี้สินทั้งผอง ฉันชูให้พ่อหนูในทันทีเลยค่ะจ๊ะ” ว่าแล้วเจ้าหนี้เฒ่าก็เดินไปจับก้อนกรวดจากในสวนมา 2 ก้อน กลับเล่นไม่ซื่อ บุตรสาวเถ้าแก่ชำเลืองไปมีความคิดเห็นว่าเจ้าหนี้แก่แอบถือก้อนกรวดดำขึ้นมาอีกทั้ง 2 ก้อนใส่ในถุงผ้า “หนูเลือกใบไหนดีจ๊ะ ?” ในขณะนี้หนทางทั้งหมดทั้งปวงที่น่าจะเป็นของบุตรสาวเถ้าแก่ คงจะเหลือเพียงแค่ 3 ทาง เป็น ให้ตายก็ไม่เลือก แต่ว่าโน่นก็ไม่ช่วยทำให้หนี้สินหายไป จับมาอีกทั้ง 2 ถุง แล้วพิสูจน์ว่าเช้าชู้คนนี้ทุจริต แต่ว่าคนแก่นี่ก็บางทีก็อาจจะโกรธกระทั่งไม่ยินยอมชูหนี้สินให้บิดา ยอมเลือกสักถุง แล้วกลายเป็นภรรยาของเจ้าหนี้เฒ่าไป เพื่อไถ่หนี้สินให้บิดา ทุกสิ่งราวกับจะเป็นแบบนั้นจนตราบเท่า… “ว๊าย! แย่จัง…ฉันทำก้อนกรวดที่เลือกร่วงหายไปแล้ว เอาแบบงี้แล้วกัน คุณเจ้าหนี้ช่วยมองก้อนกรวดอีกถุงว่าเป็นสีอะไร ก็อาจเข้าใจดีแล้วล่ะจ้ะว่าฉันเลือกได้ก้อนกรวดสีอะไร … Read more